Aktualności

- wydarzenie, które od pierwszej minuty pokazało, że o sprawach trudnych można mówić językiem troski, współpracy i wspólnej odpowiedzialności.

Spotkanie poprowadzili w ciepłym i wyważonym tonie konferansjerzy: Karolina Maria Zapała oraz Szczepan Figura. Dzięki temu każdy uczestnik od razu poczuł się częścią wspólnej misji.

 

Młodzież na scenie – głos „Bez Maski”

Spotkanie rozpoczęła młodzieżowa grupa „Bez Maski”, przygotowana pod opieką Doroty Gil, logopedy i nauczycielki z Zespołu Placówek Oświatowych w Podobinie. Spektakl słowno-muzyczny stworzony specjalnie na tę okazję poruszył publiczność. W ciszy i skupieniu uczestnicy słuchali młodych artystów, którzy odważnie pokazywali, czym jest dla nich bezpieczeństwo, jak wygląda świat, w którym dziecko doświadcza przemocy, i jak bardzo potrzebują obecności i uważności dorosłych.

Dlaczego nie mówimy o tym, co nas boli, otwarcie?

Dopełnieniem przedstawienia młodzieży był występ Patrycji Krzeszewskiej, młodej artystki z Łodzi. Jej głos w naturalny sposób uzupełnił przekaz młodych artystów, nadając ich przesłaniu jeszcze głębszy wymiar - pełen emocji, refleksji i nadziei. To nie był zwykły koncert, lecz potwierdzenie, że także sztuka może stać się narzędziem uwrażliwienia i wsparcia. Jesteśmy wdzięczni Patrycji Krzeszewskiej za jej bezinteresowny gest. Kiedy dowiedziała się o tematyce naszej konferencji, zdecydowała, że chce w niej uczestniczyć i wystąpić na żywo, interpretując między innymi utwory Stanisława Sojki „Tolerancja”, Nicole Kuleszy „Co się śni niewidomym” oraz wykonując własne kompozycje.

Głosy gospodarzy i partnerów konferencji ReagujeMY dla DZIECI

Po części artystycznej prowadzący zaprosili do zabrania głosu gospodarzy wydarzenia i zaproszonych gości, tych, którzy na co dzień podejmują ważne decyzje dla lokalnej społeczności.

Głos zabrała Agnieszka Orzeł, Burmistrz Miasta Mszana Dolna, Ewa Filipiak, Wicestarosta Limanowski oraz Mariusz Dymura, Komendant Powiatowy Policji w Limanowej.

Jako gospodarz i lider wydarzenia głos zabrał również Mirosław Cichorz, Wójt Gminy Mszana Dolna. Jego przemówienie było nie tylko powitaniem uczestników konferencji, ale także osobistą refleksją nad tym, dlaczego musimy rozmawiać o przemocy wobec dzieci i co możemy zrobić razem, by ograniczyć jej zasięg.

Jest mi niezmiernie miło, że możemy Was tu dzisiaj gościć, że udało się nam wspólnie z organizatorami, z Gminą Niedźwiedź, Miastem Mszana Dolna oraz z „Kierunkiem Przyszłość” zorganizować tę konferencję. Duże słowa uznania należą się naszym gminnym ośrodkom pomocy społecznej i wszystkim pracownikom, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do dzisiejszego wydarzenia.

Mam jednak jedną prośbę – aby ta konferencja nie zaowocowała jedynie tym spotkaniem. Chciałbym, by przyniosła coś więcej niż tylko rozmowy. By stała się zalążkiem realnych zmian na lepsze, zwłaszcza dla dzieci.

Nie łudźmy się – przemoc zawsze będzie istnieć. Jesteśmy tylko ludźmi i niestety nie da się jej całkowicie wyeliminować. Ale naszym zadaniem jest zrobić wszystko, aby było jej jak najmniej.

Kiedy zostałem wójtem i zacząłem bliżej poznawać problemy naszej społeczności, dopiero wtedy zobaczyłem, jak wiele jest przemocy. Jak wiele odbywa się spotkań w zespole interdyscyplinarnym i jak trudne są to tematy. Rozmowa w tym wszystkim jest bardzo ważna, bo od niej wszystko się zaczyna.

Jednak najważniejsza rozmowa to nie ta tutaj, podczas konferencji. Najważniejsza rozmowa to ta, która odbywa się w domu – tam, gdzie my, dorośli, przekazujemy dzieciom wiedzę, wrażliwość i uczymy empatii.

Ludzie, którzy stosują przemoc – w moim odczuciu, bo nie jestem specjalistą – nie wzięli się znikąd. Oni wyszli ze swoich środowisk, ze swoich domów. To właśnie tam rodzice ich uczyli postaw i zachowań, tam uczyli albo nie uczyli empatii. A nauka odbywa się nie tylko przez słowa, ale też przez przykład – przez pokazywanie tego, co dobre i tego, co złe.

Mam taki zwyczaj, że budzę się około trzeciej nad ranem. Wtedy, w ciszy i spokoju, zaczynam myśleć. I tak też dzisiaj, zastanawiając się, co powiem na otwarciu konferencji, pomyślałem właśnie o tym: uczmy dzieci. Bo przemoc nie zniknie z dnia na dzień – to proces, który potrwa lata, może nawet pokolenia. Ale zacząć musimy już dzisiaj.

Cicha obecność Katarzyny Stoparczyk

Na scenie kina „Luboń 2.0” podczas konferencji towarzyszyło nam zdjęcie zmarłej 5 września Katarzyny Stoparczyk - dziennikarki radiowej i telewizyjnej, autorki książek i spektakli teatralnych. Była mistrzynią rozmowy z dziećmi. Umiała naprawdę słuchać dzieci, wierzyła w to, co mówią, akceptowała emocje i traktowała każde słowo najmłodszych z pełnym szacunkiem. Jej symboliczna obecność wśród nas była nie tylko formą uznania dla jej pracy, lecz także zaproszeniem dla wszystkich do inspirowania się jej wyjątkowym sposobem komunikowania się z dziećmi.

W poszukiwaniu drogowskazów

W przestrzeni konferencji znalazły się również prace dzieci, przygotowane specjalnie na tę okoliczność. Pisząc i rysując, dzieci odpowiedziały na pytania:

Co sprawia, że czujesz się bezpiecznie?
Do kogo zwrócisz się o pomoc, gdy spotka cię coś złego?
Z jakimi formami przemocy zetknąłeś się w swoim życiu?
Jaka powinna być osoba, do której zwrócisz się o pomoc?

Odpowiedzi dzieci posłużą nam za drogowskaz w naszej pracy.

Panel wystąpień merytorycznych

W części eksperckiej wystąpiły:

Katarzyna Katana (Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę) - Nie można zmienić całego świata, ale można zmienić świat jednego dziecka, czyli o reagowaniu na przemoc wobec dzieci słów kilka.

Aleksandra Stawecka-Kunkel (Stowarzyszenie MOC WSPARCIA) - Symptomy krzywdzenia dzieci, czyli jak rozpoznać sygnały, które umykają dorosłym.

Izabela Hubicka (Stowarzyszenie MOC WSPARCIA) - Kryzys ujawnienia przemocy, o dramatycznie trudnym momencie, gdy dziecko decyduje się mówić o swojej krzywdzie.

Wspólny stół i kuluarowe rozmowy

Po wykładach uczestnicy konferencji spotykali się w holu przy poczęstunku przygotowanym przez Kawiarenkę Społeczną Kierunek Cafe Mszana Dolna. Tam trwały spotkania, rozmowy i kuluarowa wymiana doświadczeń przedstawicieli różnych środowisk działających w jednym celu - dla bezpieczeństwa dzieci. Wspólnota rodzi się także w drobnych chwilach - przy rozmowie, kawie i wspólnym posiłku.

Słowa wdzięczności

Słowa wdzięczności kierujemy do pracowników Gminnych Ośrodków Pomocy Społecznej w Niedźwiedziu i Mszanie Dolnej, Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Mszanie Dolnej oraz pracowników Stowarzyszenia Kierunek Przyszłość. To oni - często niewidoczni - stworzyli fundament wydarzenia.

Szczególne podziękowania kierujemy do Aleksandry Płoskonki z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Mszanie Dolnej, która zaprojektowała logo konferencji i przeprowadziła rekrutację uczestników. To było nie lada wyzwanie, ponieważ do udziału w konferencji zgłosiło się około 190 chętnych osób.

Dziękujemy serdecznie za wszelką pomoc pracownikom Miejskiego Ośrodka Kultury w Mszanie Dolnej z dyrektorem Piotrem Armatysem, który czuwał nad stroną techniczną i organizacyjną konferencji.

Zakończenie? Czy początek nowej drogi?

Konferencja „ReagujeMY dla DZIECI” była czymś więcej niż zwykłym szkoleniem. To był początek i obietnica, że jako społeczność nie pozostaniemy obojętni wobec cierpienia najmłodszych.

Dziękujemy serdecznie wszystkim obecnym podczas konferencji, którzy poświęcili swój czas lub przeorganizowali tego dnia swoje obowiązki, by móc znaleźć się w tej przestrzeni dialogu, współpracy i uczestniczyli w szkoleniu. Mamy nadzieję, że był to dobrze wykorzystany czas.

Anna Petrycka