Aktualności

Stanisław Dobrowolski urodził się w rodzinie chłopskiej ojciec jego był gajowym w majątku hrabiny Krasińskiej , matka osierociła go w 3 miesiącu a ojciec w 13 roku jego życia, dlatego też wychował się w bardzo trudnych warunkach w okresie II wojny światowej ,wychowywany przez starsze rodzeństwo i przyrodnich braci w sumie w domu było ich 7-mioro rodzeństwa z trzech małżeństw ojca. Już jako dziecko pasał bydło zajmując się również pracami polowymi czasem ponad swoje siły a także służył u innych gospodarzy zarabiając na swoje utrzymanie. Ciężkie czasy panujące w tym okresie tzw. “bieda galicyjska ” nie pozwoliła mu ukończyć szkoły podstawowej bo aby przeżyć musiał pracować.
Od dziecka przejawiał zainteresowanie rzeźbą i rysunkiem obserwując ludzi a głównie piękno natury i zjawiska przyrody zdobywając z ich obserwacji wiele doświadczeń, które wpływają na jego postawę i osobowość a także po części dalsze jego życie. Przy użyciu prostych narzędzi scyzoryka i kredek wykonuje swoje pierwsze prace. Jego zdolności zauważa architekt z Rabki Rzepecki, który pomaga mu dostać się do Gimnazjum Rzeźbiarskiego w Zakopanym pobyt w w/w Gimnazjum zawdzięcza również prof. Leonowi Machowskiemu znanemu artyście rzeźbiarzowi a zarazem dyrektorowi tego Gimnazjum i w 1949 r, Dobrowolski zostaje tam przyjęty jednak jego przygoda z tą szkołą trwała tylko trzy lata. Za swoje poglądy polityczne zostaje zwolniony dyr. Machowski a wraz z nim władza ludowa usuwa siedmiu jego uczniów w tym Stanisława Dobrowolskiego, który później był wielokrotnie przesłuchiwany przez bezpiekę i nie mógł dalej kontynuować nauki. Były wychowawca i nauczyciel widząc rozwijający się talent Dobrowolskiego zabiera go do Warszawy dając mu u siebie mieszkanie i pracę. Marzeniem jego było studiować na Akademii Sztuk Pięknych co mimo braku matury udaje się mu zrealizować w 1950 roku zdając egzamin z wyróżnieniem przyjęty zostaje na wydział ogólny ASP początkowo jako wolny słuchacz otrzymując jednocześnie stypendium. Studiuje na dziennych studiach a wieczorem uzupełnia swoje średnie wykształcenie na kursach dokształcających, których jednak nie dokończył. Na studiach interesuje się szczególnie malarstwem i rzeźbą w których przejawia szczególne uzdolnienia, interesuje się również historią i historią sztuki. Mimo wielu trudności życiowych a przede wszystkim ze względu na ciężkie warunki materialne zalicza jednak wszystkie kolokwia i egzaminy z zakresu całego programu jaki uczelnia postawiła przed swoimi studentami. Jest najsłynniejszym “waletem” Warszawy podczas studiów nocując bardzo często w poczekalniach dworcowych i parkach. W 1956 roku otrzymuje dyplom ukończenia ASP z nr. 92 z tytułem Artysta -Rzeźbiarz. Po studiach pracuje w Państwowym Przedsiębiorstwie Konserwacji i Ochrony Zabytków w Warszawie , pracuje przy renowacji Łazienek, Wilanowa a także jako animator w Wytwórni Filmów Rysunkowych dla dzieci.
Twarda góralska natura i uparty charakter nie pozwolił zapomnieć o swoich ukochanych górach, wielka tęsknota za nimi nie pozwoliła mu dłużej pozostawać w dużym mieście chociaż kusiło ono i dobrą pracą jak też karierą. Wraca do rodzinnych stron zamieniając wygodne życie na przepiękne krajobrazy Gorców i Beskidu Wyspowego . Z dala od zgiełku dużego miasta na nowo rozpoczyna kolejną swoją drogę artystyczną dopracowując się swojego stylu do którego inspirację czerpie z kontaktu z przyrodą i górami. Kupuje stare zabudowania w Kasinie Wielkiej gdzie po małym remoncie zamieszkuje i urządza pracownię tworząc swoje dzieła. Dumny ze swoich dokonań , hardy góral oddaje to wszystko w swoich pracach. W swoim życiu próbował różnych rzeczy między innymi był pierwszym kustoszem “Orkanówki” w Porębie Wielkiej- położył duże zasługi w uregulowanie spraw własnościowych a także zachowaniu pamięci o wielkim piewcy naszej ziemi Władysławie Orkanie. Jest autorem pomników w Kasinie Wielkiej i Gruszowcu, pomnik w Kasinie Wielkiej na “Mogile” powstał z resztek czołgu , który w czasie kampanii wrześniowej został pozostawiony w rozlewisku rzecznym. Z pozostałej po czołgu kopuły wykonuje pomnik poświęcony bohaterom 24 pułku ułanów, którzy 4 września 1939 roku brali udział w walkach o Kasinę Wielką . Jego prace znajdują się w wielu galeriach prywatnych w kraju i za granicą a także w jego prywatnej galerii wybudowanej własnymi siłami i środkami. Swoje prace wystawiał w wielu miejscach kraju, które przyjmowane były z wielkim zainteresowaniem i uznaniem dla jego stylu a mianowicie ; bogata treść jego rzeźb które czasem wykonane niewielkimi pociągnięciami dłuta nadając im odpowiedni kształt i charakter a także zdecydowana i lekka linia jego obrazów wyróżniają go spośród innych artystów.
Stanisław Dobrowolski to człowiek skromny nie wymagający od życia wielkich wygód czy też zaszczytów , całkowicie poświęcił się sztuce i pracy artystycznej, człowiek dumny , hardy zawsze chodzący z głową podniesioną do góry tak z resztą jak wszyscy górale , którzy z natury są dumni i hardzi.
Wielce zamiłowany w przyrodzie jej obrońca i orędownik pragnie aby zachowała się w jak najlepszym stanie dla następnych pokoleń, to podczas samotnych wędrówek piękne krajobrazy i szum potoków górskich inspirowały go do pracy twórczej. Miłośnik i orędownik pracy twórczej Władysława Orkana można powiedzieć ,że Stanisław Dobrowolski żyje według “Wskazań dla Synów Podhala” z czego artysta jest bardzo dumny.
Stanisław Dobrowolski mimo wielu trudności a zwłaszcza finansowych tworzy swoją prywatną galerię , którą nazwał „Hołd Karpatom”, wiele pracy fizycznej włożył sam artysta część prac wykonali miejscowi rzemieślnicy na prośbę Urzędu Gminy Mszana Dolna, który je sfinansował.
Dobra współpraca artysty i Urzędu Gminy w Mszanie Dolnej doprowadziła , że przekazał on notarialnie galerię a także swoje dzieła na rzecz Gminy aby poprzez ich udostępnianie służyły społeczeństwu.

Cześć Jego Pamięci.

Pogrzeb odbędzie się w dniu 07.05.2013r. o godzinie 13:00 w Kościele Parafialnym w Kasinie Wielkiej